Dziewczyny dziękuję Wam wszystkim trochę mi to zajęło ale w ostatnim roku schudłam z 120 kg do 81 i zamierzam jeszcze zejść do 66 kg a wtedy znów wsiadam na konia 😉
Szczególne podziękowania dla Awionetki i Tunrida za podniesienie na duchu ! Jesteście kochane 😉 a oto ja teraz
muszę przyznać, że lektura tego wątku miejscami oburzyła mnie tak bardzo, że z tego wszystkiego postanowiłam napisać na forum swojego 1ego posta.
w chwili, gdy biłam swój życiowy rekord, ważyłam 110 kilo - cały praktycznie czas jeżdżąc. to nie waga, imho, stanowi o czym czy ktoś może czy nie może dobrze jeździć (bo o tym, że może W OGÓLE nawet nie będę pisać - gdy pierwszy raz wdrapywałam się na konia ze schodków nawet mi przez myśl nie przeszło, że nie mogłabym!). to kwestia wyczucia i koordynacji. może i nauka kłusa anglezowanego nie-do-końca (czyli bez sadzania tyłka całkiem w siodło) trwa trochę dłużej, ale da się! żaden z koni, na których jeździłam nie wyglądał na nieszczęśliwego. raczej szły do przodu z dużym entuzjazmem.
nóż mi się w kieszeni otwiera, jak czytam komentarze o tym, czy aby osoba ważąca ponad setkę nie zrobi sobie sama krzywdy jeżdżąc konno. oświadczam że nie zrobi. a na pewno nie bardziej, niż osoba ważąca 55kilo (wystarczy zajrzeć do wątku dot. dręczących koniarzy dolegliwości). upadek nie jest bardziej bolesny (grubsza warstwa izolacyjna, co mi ze dwa razy uratowało kość ogonową 😉 ), a niefortunny może być tak samo, jak w przypadku lżejszego jeźdźca.
co do dobra konia - nie odmawiajcie grubym sprawności umysłowej. to jasne, że z moim gabarytem nie wsiadam na małe konie. choćby po to, zeby się nie czuć jak głupek z głupkowa i samej siebie śmiechem nie zabić na wyobrażenie, jak też to może z boku wyglądać.
Motylku! konie są dla wszystkich! 🏇
Motylek🙂, brawo!!
A przy takiej wadze mysle ze nie musisz juz dluzej czekac z wsiadaniem. No i jezdziectwo tez pomoze Ci w dalszej walce z kilogramami 😉
Motylek:)
kujka